Tekstvak: 100 km over een matig heuvelachtig parcours 2 bevoorradingen Deelnemers: Stephan - Ludo - Dirk - Geert (4) 4 Toogtrappers verzamelde op de carpoolparking om in Kortrijk de zware rit van Johan Museeuw classic te fietsen. Netjes op tijd vertrokken want we moesten nog eerst een uur met de auto naar Kortrijk. Bij de inschrijving kregen we te horen dat het parcours iets langer was door werkzaamheden. Er werd gezegd een 5 tal kilometer langer , maar die 5 waren er uiteindelijk een goei 20. Omstreeks 8u10 zaten we op de fiets en we konden direct aanpikken bij de Jan Bogaert vrienden. Zij reden immers een mooi tempo dus daar konden we in een zetel volgen. De eerste 20km waren redelijk vlak dus die gingen goed vooruit. Na een 30 tal kilometer was de eerste bevoorrading en daar zijn we onze trein kwijtgespeeld. Dan maar zelf op de kop de heuvelzone ingefietst. We hadden al wel wat heuveltjes verwerkt. Maar dan kwamen de kleppers er aan. De knokteberg was al meer dan een kuitenbijter. 1100 meter lang met een knikje van 13%. Daarna de oude kwaremont met een hoop slechte kasseien. Hier kende we het parcours want we zouden daarna de Paterberg opfietsen. Maar niets is minder waar. We sloegen een straatje in wat we niet kende. Weer een hoop slechte kasseien, beetje berg op en ook berg af op de kasseien. Maar dan links op, liepen we tegen een muur aan van 18%. De kalkhovenberg. Nog nooit van gehoord maar enorm zwaar gem. 13% maar niet zo lang. Oef. Na een afdaling van 500m de paterberg 21% omhoog op de kasseien. De opeenvolging van deze 3 zware bergjes (op 5km tijd) moesten we doorspoelen op de 2de bevoorrading. Elke keer was Ludo eerst boven. Geert en Dirk streden elke keer voor de 2 de plaats, stefke viel steeds naast het podium. Normaal gezien zouden we nog maar een 30km moeten fietsen naar de aankomst. Maar we wisten toen nog niet dat het veel verder zou zijn. Onze weg vervolgd over de kluisberg, ook al met een stuk van 15%. Toen werd het vlakker en met nog een 4 tal andere fietsers zetten we een ferme trein op de rails. Er werd serieus gevlamd maar iedereen deed zijn nodige kopwerk en dus vlogen de kilometers voorbij. Toen we op een stuk van 750m kasseien onze medefietsers kwijt raakte kwamen we nog een heuveltje tegen. Deze werd nog niet eens genoemd in het parcours maar wel heel lang en zwaar. Geert en Dirk moesten toen Ludo en Stefke laten gaan. Het waren toch nog maar een paar kilometer. Ja men gat!! Die paar kilometers bleven duren en het waren nog 15 zware kilometers. Heel moe en zeker voldaan dan toch de finish bereikt na iet minder dan 4 u fietsen. Na een zalig douchke, een paar blikjes frisdrank binnen gewerkt en naar huis gereden. Zware rit maar toch eentje om te onthouden voor volgend jaar. Er worden wel maar 3 punten toegekend voor het klassement omdat deze rit niet op onze kalender stond. stefke Johan Museeuw Classic